Produktem ubocznym w przemyśle spirytusowym jest wywar gorzelniany. Przy produkcji spirytusu otrzymujemy 12-o krotnie większą ilość wywaru.

Jest to bardzo wartościowy produkt stosowany w płynnym żywieniu trzody chlewnej. Charakteryzuje go wysoka zawartość aminokwasów egzogennych oraz wysoka zawartość witaminy z grupy B.

Wywar pozyskany  z bezpośredniej produkcji spirytusu zawiera od 5 do 8 procent suchej masy.

Do żywienia trzody zalecany jest wywar zbożowy lub kukurydziany z innych surowców (melasa, pieczywo) nie ma już takiej wartości odżywczej.

Planując zakup tego surowca do żywienia należy pamiętać o sposobie i czasie skarmiania tego produktu. Termin przydatności i przechowywania tego surowca to maksymalnie 4 tygodnie. Produkt powinien mieć odczyn pH około 4, a białko ogólne w suchej masie około 35 %. Jest to nie tylko surowiec ciekawy ze względu na wysoki poziom białka ale ma również około 10 % tłuszczu oraz wysoki poziom składników mineralnych: potasu – 1 %, wapnia – 0,07 % i fosforu – 0,77 %.

Wywar gorzelniany zaleca się podawać od 3 – 4 % w suchej masie do pasz starter oraz do 8 % w suchej masie do pasz grower – finiszer, a także loch.

Ale smakowitość w połączeniu z innymi surowcami. W połączeniu z nieodpowiednią ilością np. młóta browarnianego pasza płynna zmienia smak i zwierzęta niechętnie ją pobierają (pasza robi się gorzka). Świnie reagują tak samo jak  przy podaniu niektórych leków.

Dlatego przy wprowadzaniu  wywaru do żywienia ważna jest obserwacja poboru paszy przez zwierzęta (przed każdym kolejnym blokiem żywieniowym) czy pasza z wywarem jest wyjedzona z koryt czy zostaje i  w jakim procencie? To jest sygnał do korekty i przebudowy receptur oraz krzywej żywieniowej.