Sianokiszonka w pryzmach czy balotach, wady i zalety.

Pasze objętościowe to podstawowy składnik dawki pokarmowej w żywieniu bydła. Sianokiszonki można konsekrować na dwa sposoby: w pryzmach lub w balotach. Wybierając sposób przechowywania zielonki trzeba wziąć pod uwagę wiele czynników tj.: koszt jednostkowy, czasochłonność, ilość zbieranej jednorazowo masy, dostępny sprzęt do zbioru i przetwarzania oraz sposób zadawania paszy. Każda metoda obarczona jest pewnymi wadami i należy ją dostosować do potrzeb danego gospodarstwa.

Zalety pryzm:

• metoda bardziej ekonomiczna, szczególnie opłacalna w dużych gospodarstwach rolnych,
• mniej pracochłonna i mniej czasochłonna,
• dobrze sprawdza się na łąkach naturalnych o zróżnicowanej jakości trawy, daje możliwość wymieszania różnej jakości trawy oraz lucerny, co polepsza jakość i wartość sianokiszonki,
• mniejsze zużycie folii,
• mniejsze zużycie paliwa poprzez szybsze mieszanie rozdrobnionego materiału w wozie paszowym.

Wady pryzm:

• wymaga dobrej organizacji procesu zbioru w gospodarstwie, cały proces trwa od 2 do 3 dni, bez przerwy,
• metoda obarczona wysokim ryzykiem pogodowym, zależność od warunków pogodowych w trakcie zbierania i ubijania masy zielonej,
• straty składników pokarmowych podczas nagniatania np. zanieczyszczenie materiału ziemią z kół ciągnika rolniczego,
• większe straty przy skarmianiu bydła,
• z uwagi na wolne tempo wybierania dawek występuje większe ryzyko wystąpienia pleśni

Zalety balotów:

• sprawdza się w mniejszych gospodarstwach, gdzie nie ma bazy magazynowej w postaci silosów,
• możliwość zbioru w różnych terminach,
• mniejsza zależność od warunków pogodowych,
• szybki proces zakiszania, baloty są mocno zbite, dobrze zagęszczone i od razu owinięte siatką, a następnie folią,
• sianokiszonka mniej podatna na straty, w trakcie skarmiania nie wymaga otwierania silosu i narażania masy na psucie się,
• łatwiejszy proces zadawania paszy dla krów w oborach lub na pastwiskach, pocięty balot jest łatwiej podzielić w trakcie skarmiania bydła,
• możliwość segregacji sianokiszonki w zależności od przeznaczenia, rodzaju uprawy, terminu pokosu.
• mniejsze ryzyko zagrzewania się sianokiszonki w okresie letnim.

Wady balotów:

• metoda wymaga większych nakładów finansowych w gospodarstwie rolnym,
• bardziej pracochłonna metoda,
• czasochłonność zwożenia balotów z pola,
• duża ilość zużytej folii i problem z jej recyklingiem,
• folia podatna na uszkodzenia podczas zbioru, transportu i magazynowania,

Zarówno w przypadku konserwowania masy w pryzmę, jak i w bele można zastosować zakiszacze biologiczno-enzymatyczne. Poprawiają one procesy zakiszania zebranej masy, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie  objętościowej paszy dla krów o najwyższej jakości.

Wybierając sposób zbioru i przechowywania zielonek, należy przeprowadzić kalkulację kosztów oraz dopasować technologię do liczebności posiadanego stada bydła. Każda z metod ma swoich zwolenników.

Masz więcej pytań? Zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami!